Кыргызстан – адна з рэспублік Цэнтральнай Азіі, дзе на дзяржаўным узроўні прызнаецца існаванне гвалту у адносінах да жанчын. Апошнім часам у краіне ствараюцца “тэлефоны даверу”, крызісныя цэнтры, прытулкі для пацярпелых. Аднак значных змен сітуацыі не назіраецца.
Праведзеныя Нацыянальным статыстычным інстытутам Кыргызстана сацыялагічныя даследаванні паказалі, што значная частка кіргізак лічыць гвалт нармальнай формай сямейна-бытавых зносінаў. Апытанні, праведзеныя сярод жанчын ва ўзросце 15 – 49 гадоў, паказалі, што 38 адсоткаў рэспандэнтак згаджаюцца з побытавым гвалтам у любым выпадку, чым бы ён ні быў выкліканы. Пятая частка апытаных кіргізак прызнае за супружнікам права біць іх у выпадках, калі жанчына без дазволу мужа выходзіць з дому, дрэнна глядзіць за дзецьмі ці спрачаецца з сужэнцам. Дзесятая частка жанчын лічыць, што гвалт апраўданы, калі жонка адмаўляецца ад інтыму ці дрэнна гатуе ежу.
Сярод вясковых жыхарак краіны колькасць тых, хто падтрымлівае побытавы гвалт, удвая больш, чым сярод гараджанак. Тымчасам маладыя жанчыны часцей, чым прадстаўніцы іншых узроставых груп, не жадаюць мірыцца з побытавым гвалтам і шукаюць выйсце з сітуацыі.