Жанчыны гатовыя ўзяць на сябе клопат аб дзецях, бацьках, вядзенне хатняй гаспадаркі, пры гэтым ужо ніхто не сумняваецца ў іх здольнасцях дасягнуць поспеху ў кар’еры, і прычына таго, што толькі нешматлікія дамы апынаюцца “ў стырна” кампаній, у тым, што жанчыны не любяць змагарнага асяроддзя і папросту пазбягаюць канкурэнцыі.

Заходнія даследчыкі Мурэль Нідэрлі і Ліса Вэстэрлунд, правёўшы ролевыя гульні з удзелам мужчын і жанчын, устанавілі, што пазбяганне канкурэнцыі закладзена ў жаночай прыродзе: проста дамы такія.

Брытанская тэлерадыёвяшчальная карпарацыя “Бі-бі-сі” правяла даследаванне, папрасіўшы аўдыторыю распавесці, як жанчыны і мужчыны па-рознаму рэагуюць на розныя сітуацыі ў жыцці. Высветлілася, напрыклад, што жанчыны выкарыстаюць “мы” і “нас”, у той час як мужчыны кажуць “я” і “мяне”. У складанай сітуацыі жанчына падтрымае, дасць выказаць набалелае, а вось мужчына тут жа пачне прапаноўваць канкрэтныя рашэнні. Калі мужчына жадае нешта атрымаць, ён скажа аб гэтым прама, жанчына ж пачне намякаць і чакаць зваротнай рэакцыі суразмоўцы. Нарэшце, паход у трэнажорную залу для мужчын з’яўляецца магчымасцю заняцца спортам, а для жанчын звычайна ператвараецца ў нагоду для зносін.

Вельмі шматлікіх праблем і непаразуменняў на працоўным месцы можна пазбегнуць, калі ўсведамляць базавыя мадэлі паводзін мужчын і жанчын. Гэта важна як пры ўзаемадзеянні з калегамі, так і ў ланцужку “начальнік-падначалены”, бо матывацыі мужчын і жанчын розныя, а значыць імі трэба па-рознаму кіраваць, прапаноўваць кар’ерныя магчымасці, цікавыя кожнай групе. Даказана, што ў калектыве, дзе ёсць і мужчыны, і жанчыны, праца ідзе эфектыўней ды вынікі вышэй. Таму замест таго, каб раздражняцца з-за гендэрных асаблівасцяў сваіх калег, лепш выкарыстаць дзеля агульнай справы перавагі кожнага чалавека.