В Латвии и Литве женщины в процентном отношении занимают больше руководящих постов, чем в других странах Евросоюза. Таковы результаты опроса статистического бюро «Евростат».
В Латвии женщины занимают 40,6% руководящих постов, а в Литве – 40,7%. В среднем по ЕС этот показатель составляет 32,6%. Однако, как отмечает представительство Еврокомиссии в Латвии, женщинам в Европе по-прежнему недостаточно доступны руководящие посты в политике и предпринимательстве.
В настоящее время среди депутатов парламентов стран ЕС женщины составляют лишь 24%, похожее разделение существует также на министерских должностях. В крупнейших предприятиях частного сектора 9 из 10 членов правлений и двое из трёх руководителей предприятий ... Чытаць далей »

Арганізацыя “Праграма ацэнак міжнароднай палітыкі” (“Program on International Policy Attitudes”), якая дзейнічае пры універсітэце Мэрыленда апублікавала вынікі апытання аб цяперашнім становішчы жанчын. Апытанне было праведзены ў 16 краінах свету, уключаючы ЗША, Расію, Украіну й Азербайджан.

Пераважная большасць лічаць, што жанчыны павінны мець аднолькавыя правы з мужчынамі. Аднак ад краіны да краіны колькасць рэспандэнтаў, якія падтрымліваюць гэты пункт гледжання, змяняецца – да прыкладу, у Мексіцы і Вялікабрытаніі іх 98%, а ў Індыі – 60%. Таксама адрозніваюцца меркаванні адносна таго, наколькі правы жанчын важныя для іх краін. Пераважная большасць насельніцтва ЗША, Інданезіі, Францыі, Кітая, Турцыі, Вялікабрытаніі і Мексікі вельмі высока ставіць значэнне гэтага фактару. У Расіі такіх поглядаў прытрымваюцца толькі 35%, ва ... Чытаць далей »

Организация «Программа оценок международной политики» («Program on International Policy Attitudes»), действующая при университете Мэриленда опубликовала результаты опроса о нынешнем положении женщин. Опрос был проведен в 16-ти странах мира, включая США, Россию, Украину и Азербайджан. Подавляющее большинство считают, что женщины должны иметь одинаковые права с мужчинами. Однако от страны к стране количество респондентов, поддерживающих эту точку зрения, меняется – к примеру, в Мексике и Великобритании их 98%, а в Индии – 60%. Также различаются мнения относительно того, насколько права женщин важны для их стран. Подавляющее большинство населения США, Индонезии, Франции, Китая, Турции, Великобритании и Мексики крайне высоко ставит значение этого фактора. В России таких взглядов придерживаются лишь 35%, в Украине – 44%, в Азербайджане – ... Чытаць далей »

Адсутнасць свабоды слова, карупцыя ды складанае становішча жанчын – гэта, паводле меркаванняў еўрадэпутатаў, самыя вялікія праблемы Турэцкай рэспублікі.

Еўрапейскі парламент прыняў рапарт, у якім ацэньваецца стан падрыхтоўкі Турцыі да членства ў Еўрасаюзе. Брусель у ім заахвочвае Анкару працягваць рэформы, дзякуючы якім у краіне будзе створаны плюралістычнае грамадства і дэмакратычная свецкая дзяржава.

Еўрадэпутаты падкрэслілі, што народаўладдзе ўжо ўзяло верх над спробамі войска ўмешвацца ў палітычныя справы. У Турцыі неабходна ўстанавіць поўны кантроль парламента над вайскова ... Чытаць далей »

Інтэрактыўная псіхатэхніка пад агульнай назвай “Тэатр прыгнечаных” была прадстаўлена ў якасці прагрэсіўнага педагагічнага метаду вызваленчага руху ў межах модуля “Гендэр у культуры і грамадстве” Мабільнай акадэміі міра “Амнібус 1325” у Стамбуле (Турцыя). Заснавальнікам гэтай псіхатэхнікі з’яўляецца бразільскі палітзняволены Аўгуста Бааль. Яго вулічны “Тэатр прыгнечаных” узнімаў праблемы прыгнятання ды гвалту. Гэта прадстаўленне, якое не мае сцэны, рэпертуару, нават трупы. Групка валанцёраў, сярод якіх няма прафесійных акцёраў, разыгрывае імправізаваныя сцэнкі канфліктных сітуацый і імкнецца змяніць нешта ў іх. Потым у дзею прыцягваюць гледачоў, якія могуць прапанаваць сваё выйсце з канфлікту, змяніць сцэнарый і выканаць любую ролю.

Сцэна можа прайгравацца шмат разоў, і кожны з гледачоў у любы момант мае права спыніць дзею ... Чытаць далей »

Интерактивная психотехника под общим названием «Театр угнетённых» была представлена в качестве прогрессивного педагогического метода освободительного движения в рамках модуля «Гендер в культуре и обществе» Мобильной академии мира «Омнибус 1325» в Стамбуле (Турция). Основоположником данной психотехники является бразильский политзаключенный Августо Боаль. Его уличный «Театр угнетённых» поднимал проблемы угнетения и насилия. Это представление без сцены, без репертуара и даже без труппы. Группка волонтёров, в числе которых нет профессиональных актёров, разыгрывает импровизированные сценки конфликтной ситуации и стремится что-то изменить в ней. Затем в действие вовлекают зрителей, каждый из которых может предложить свой выход из конфликта, «поломать» сценарий, примерить на себя какую-либо роль.

Сцена может проигрываться множест ... Чытаць далей »

У Йемене васьмігадовая дзяўчынка выйграла судовы працэс супраць сваіх бацькоў, якія аддалі яе замуж за 28-гадовага мужчыну. Умовай выхаду замуж другакласніцы Нуджуд Мухамед Алі было тое, што шлюбная дамова пачне выконвацца пасля таго, як дзяўчынка дасягне паўналецця. Але ўжо праз тыдзень бацькі аддалі яе сужэнцу. Пражыўшы ў шлюбе два з паловай месяцы, дзяўчынка звярнулася ў суд. Праваахоўныя органы сталі на бок дзіцяці і скасавалі шлюб.

Бацька малой растлумачвае свой учынак цяжкім матэрыяльным становішчам сям’і. Акрамя таго, ён палічыў шлюб лепшым выйсцем для дзяўчынкі, сястру якой скралі ... Чытаць далей »

Зборнік артыкулаў “Увядзенне ў тэорыю і практыку гендэрных адносінаў” – першае  ва Узбекістане маштабнае даследаванне па праблемах роўнасці палоў. Выданне было падрыхтавана па ініцыятыве Камітэта жанчын Узбекістана, Праграмы развіцця ААН і Гендэрнай праграмы пасольства Швейцарыі. Гэта міждысцыплінарная праца, куды ўвайшлі асновы гендэрнай тэорыі і практыкі. Тут ёсць артыкулы, прысвечаныя заканадаўчым асновам забеспячэння роўнасці палоў, гендэрным аспектам у галіне адукацыі і культуры, гендэрнаму гвалту, гендэрным праблемам Узбекістана ва ўмовах незалежнасці.

Аўтары прызнаюць, што, нягледзячы на імкненне дзяржавы рэалізаваць прынцыпы роўных правоў і свабод, стварэння роўных магчымасцяў для жанчын і мужчын, як запісана ў канстытуцыі краіны, ва Узбекістане моцны кансерватыўны менталітэт, і некаторая частка грамадства нам ... Чытаць далей »

У сталіцы Беларусі на кожную тысячу мужчын – 1145 жанчын, больш як палова менчанак – жанчыны працаздольнага узросту (16 – 55 гадоў).

Сацыёлагі высветлілі, што на першым месцы ў жыхарак Менска – сямейныя каштоўнасці. Так, павялічваецца колькасць жанчын, якія бяруць зарэгістраваны шлюб. У 2007 годзе выйшлі замуж 18716 менчанак (на 11,8 адсоткаў болей, чым у 2006), з якіх 76% пабраліся ўпершыню. Ствараць сям’ю большасць менчанак вырашаюць у маладосці. 44 адсоткі нявест пайшлі замуж ва ўзросце 20 – 24 гадоў, яшчэ чвэрць – у 25 – 29 гадоў. Першае дзіця з’яўляецца ў жыхарак сталіцы ў веку 25,5 гадоў, на нараджэнне другога яны адважваюцца праз пяць год. 86 адсоткаў дзяцей у Мінску нараджаюцца ў зарэгістраваным ... Чытаць далей »

Каля трыццаці дабрачынных праектаў рэалізуе ў Беларусі Менскі міжнародны клуб жонак паслоў. Кіруе арганізацыяй Зейнаб Эльгодж, супружніца амбасадара Лівіі ў нашай краіне. Грошы на рэалізацыю дабрачынных праектаў жонкі дыпламатаў збіраюць падчас традыцыйных веснавых дабрачынных вячэраў, калядных кірмашоў. Выкарыстоўваюцца таксама прыватныя ахвяраванні.

Менскі міжнародны клуб супружніц замежных паслоў дапамагае лякарням, дамам-інтэрнатам, спецыялізаваным медыцынскім установам не толькі ў сталіцы, але і на перыферыі, у прыватнасці, ў Жодзіне, Беразіне, Валожыне, Барысаве. Дапамогу ад супружніц паслоў атрымліваюць дзве менскія школы для дзяцей з праблемамі зроку і слыху, Беларускі дзіцячы хоспіс, грамадскае аб’яднанне “Дзеці ў бядзе”, арганізацыя хворых на ДЦП дзяцей “Пераадоленне” ды іншыя структуры. На сродкі, выдаткаваныя к ... Чытаць далей »