Добрага часу сутак, паважаныя радыёаматары!
Гендэрны конкурс выклікаў вялікую слухацкую зацікаўленасць. І гэта нягледзячы на тое, што стаяла не вельмі простая задача. Але хай пра тое выкажуцца самі ўдзельнікі радыёконкурсу. Паслухайма!  
“На свеце многа слаўных жанчын. У ліку іх нямала прадстаўніц Беларусі ды суседніх з ёю краін: Расеі, Польшчы, Украіны. Шмат іх у іншых еўрапейскіх дзяржавах. І каб толькі пералічыць усіх знакамітых жанчын, што жылі ці яшчэ жывуць на Зямлі, спатрэбілася б шмат часу і  вялікія стосы паперы,” – напісаў на гендэрны конкурс Міхаіл Шавель з Менска.
Сапраўды, гэта складаная задача выбраць лепшых з вялікага мноства выдатных прадстаўніц жаночага полу. Можна кагосьці абмінуць. Пра гэта гаворыць у сваім лісце наш баранавіцкі слухач Міхась Маліноўскі: “Як мне не сорамна, але мабыць, сярод славутых жанчын я не даў імя Жанны д’Арк. Немагчыма ўявіць гісторыю чалавецтва без гэтай Святой Францужанкі, якая паклала сваё жыццё на алтар вызвалення роднай зямлі!”.

 

 

Добры дзень, паважанае спадарства!
Іван Раткевіч з Горадні прапанаваў распачаць новую серыю праграм. Паслухайма вытрымку з ліста: “Увядзіце цыкл перадач пра вялікіх беларусаў (пачынаючы ад Францішка Скарыны і далей) – гэтага вам хопіць на цэлы год, калі будзе на тыдзень па 1 – 2 выпускі”. Наш адданы сябра ілюструе сваю ідэю наступнымі заўвагамі, што больш за 90% палякаў з’яўляюцца патрыётамі сваёй бацькаўшчыны, ведаюць сваіх вялікіх суайчыннікаў і ганарацца імі. Тымчасам нават свядомыя беларусы мала знаёмы з дасягненнямі знакамітых землякоў.
Спадар Раткевіч прыклаў да ліста спіс з 33 кандыдатур. Пералік вялікіх беларусаў пачынаецца з Францішка Скарыны, Кастуся Каліноўскага, Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, Францішка Багушэвіча...
Што ж гэта надзвычай цікавая прапанова! А як ставіцеся да яе вы, дарагія слухачы?

 

 

Шчыра вітаю вас, дарагія сябры!
Я дзякую аўтарам лістоў, рапартаў і музычных заявак, якія прыйшлі на віцебскі адрас Польскага радыё для замежжа.
Гарадзенец Іван Раткевіч піша ў сваім лісце: “Прымач у мяне стары – “VEF-202”, але працуе добра”. На гэтай апаратуры наш слухач прымае перадачы з Варшавы на кароткіх і доўгіх хвалях а 16.30 паводле менскага часу. “Вас добра чутно,” – канстатуе спадар Раткевіч.
Нас актыўна слухае і магіляўчанка Яўгенія Цюркіна. З пачатку новага вяшчальнага сезона яна прыслала некалькі рапартаў.
Разгледжу некаторыя з іх.
24 і 26 красавіка спадарыня Цюркіна слухала вячэрнія рэтрансляцыі на частаце 1557 кілагерц. І першая перадача, і другая чуліся на “тройку”. Якасць прыёму цягам абодвух праграм не была стабільнай. У першым выпадку чутнасць пагоршылася пад канец выпуску, у другім – наадварот, палепшылася.
Уначы 25 красавіка прыём на частаце 612 кілагерц ацэнены на “троечку”.

В Польше давно прошла мода делать карьеру в науке. Но молодые женщины всё же несколько более активны в этой области.

Заместительница министра науки и высшего образования Гражина Павельска-Скшипек сообщила Польскому радио для заграницы, что ежегодно в группу научных работников вливаются около одного процента девушек. Только 0,5% молодых мужчин выбирают эту стезю.

По этим показателям Польша – один из аутсайдеров среди 27 членов Европейского Союза. Худшие результаты только у Венгрии. Наибольшее желание заниматься наукой высказывается на Кипре (почти 14% женщин и 6% мужчин) и Мальте (13% женщин и 9% мужчин).

 

 

Горача вітаю вас, шаноўныя радыёслухачы!
На пачатку хачу падзякаваць усім тым, хто з намі кантактуе. Такіх людзей нямала. Амаль штодня пошта дастаўляе допісы слухачоў.
У прыватнасці, у нашу рэдакцыю прыслаў ліст Мікалай Рыбакоў з Копысі, што ў Аршанскім раёне Віцебскай вобласці. Як і некаторыя папярэднія, гэтае пісьмо тычылася змагання за змену выгляду і назвы сыра “Купалаўскі”. Відавочна, ліст завяршае карэспандэнцыю на згаданую тэму. У канверт ўкладзена, на мой погляд,  цікавая ксеракопія – а менавіта адказ Мікалаю Рыбакову ад менскага літаратурнага музея імя Янкі Купалы. Дырэктарка гэтай культурнай установы Алена Мацевасян піша, што з разуменнем ставіцца да магчымасці надрукавання на этыкетцы ААТ “Аршанскі малочны камбінат” краявідаў Купалаўскага мемарыяльнага запаведніка “Ляўкі”. Тым не менш, яна не можа пагадзіцца з размяшчэннем выявы самога паэта, нават калі гэта скульптура. Не падабаецца музейшчыцы  і назва прадукта – “Купалаўскі”. Янка Купала – вялікі паэт і выдатны грамадскі дзеяч, які стаяў ля вытокаў нацыянальнага адраджэння і фармавання беларускай дзяржаўнасці. “На наш погляд, – робіць выснову спадарыня Мацевасян, – некарэктна падаваць такую асобу на рэкламе сыра”.

 

 

Сардэчна вітаю вас, шаноўныя слухачы!
Віцяблянка Надзея Сцяпанава вусна паведаміла, што атрымала ад нас “Беларуска-польскі і польска-беларускі слоўнік для дзяцей”. Для яе гэта была прыемная неспадзяванка.
У гэтым жа духу ў сваім лісце выказаўся і Валяр’ян Здановіч з Горадні. Ён піша: “У час майго дзяцінства аб такім слоўніку можна было толькі марыць”. Спадар Здановіч прыгадвае, што за Саветаў такога тыпу літаратура ўвогуле пераўтварылася ў дэфіцытную. Нават руска-польскі слоўнік “можна было купіць з вялікай цяжкасцю дзе-небудзь у сталіцы”.
Жыхарка вёскі Новы Двор Шчучынскага раёна Гарадзенскай вобласці Альдона Родзевіч напісала, што ў сувязі з глабальным крызісам яе цікавяць праграмы на эканамічную тэматыку. Гэтыя матэрыялы ёсць у сетцы перадач. Выглядае на тое, што наша слухачка задаволеная ўзроўнем сюжэтаў на эканамічныя тэмы.  
На чарговы гендэрны конкурс прыходзяць новыя допісы. Віцяблянка Марыя Палынская і гарадзенец Валяр’ян Здановіч прыслалі грунтоўныя працы. Заходнебеларускі слухач адказаў на 10 старонках, а ўсходнебеларуская прыхільніца выклала свае меркаванні на васемнаццаці бачынах.

 

 

Выдатнага часу сутак, дарагія сябры!
Сёння пачынаю з невясёлага ліста.
Наша даўняя слухачка з Магілёва Яўгенія Цюркіна ў разгубленым стане. Так вынікае з яе нядаўняга ліста. Спадарыня Цюркіна не можа злавіць перадачы а 16.30 і 19.30 паводле менскага часу. З рэтрансляцый а дваццатай гадзіне наша прыхільніца даведалася, што гэтыя кароткахвалевыя выпускі па-ранейшаму існуюць.
Аднак у яе склалася ўражанне, што “перадач увогуле няма”. На думку спадарыні Цюркінай, трансляцыі Польскага радыё для замежжа на кароткіх хвалях у Магілёве глушацца.
Так, наша прыхільніца мае рацыю. Але часткова. Перадач няма. Праўда, выключна на тых хвалях, якія выкарыстоўваліся Беларускай рэдакцыяй у зімовы перыяд. Мы перайшлі не толькі на іншыя частоты, а яшчэ і дыяпазоны памянялі. Раней вяліся трансляцыі на 41 і 49 метрах. З 29 сакавіка мы працуем на 25 і на 31 метры. Нагадаю, а 16.30 менскага часу Варшаву чутно на частотах 9440 і 11975 кілагерц. А 19.30 Польскае радыё для замежжа можна прыняць на 9670 кілагерцах.
Яўгенія Цюркіна расчаравана піша: “У красавіку мне ўдалося пачуць перадачы з Варшавы толькі 2 разы. Выключна а дваццатай гадзіне і толькі бываючы на лецішчы”. Натуральна, што зрабіць гэта ўдалося з вялікімі намаганнямі. Наша сяброўка прымала перадачу, размясціўшы прыёмнік у сабачай будцы. А што зробіш? У іншых закуточках дачы прыёму не было. На ўсходзе Беларусі чутнасць на 1557 кілагерцах вымагае часам вось такіх нестандартных рашэнняў. Галоўнае – якасна паслухаць праграму. Да слова, рапарты Яўгеніі Цюркінай сведчаць, што нашай прыхільніцы ўдалося прыняць выпускі а 20.00 на неблагім узроўні. Абедзве рэтрансляцыі атрымалі па “чацвёрцы”.

 

 

Выдатнага часу сутак, дарагія сябры!
На самым пачатку хачу падзякаваць усім тым, хто напісаў у нашу рэдакцыю. Допісы прышлі з цэлай Беларусі.
Слухачка Данута Крупіца з Ліды, што ў Гарадзенскай вобласці, прыслала паштоўку, у якой павіншавала нас са святам Вялікадня і пажадала творчых поспехаў, шчасця ды здароўя. Апроч таго, наша прыхільніца падзякавала за падарунак – “Беларуска-польскі і польска-беларускі слоўнік для дзяцей”.
Нашмат раней супрацоўніц Беларускай рэдакцыі павіншаваў з 8 Сакавіка наш даўні сябра з Віцебска Андрэй Гуркоўскі. Ён таксама склаў 10 справаздач пра ўзровень прыёму ў снежні 2008 года і цягам трох першых сёлетніх месяцаў.
Васіль Завадскі з Маладзечна Менскай вобласці прыслаў рапарт за мінулы вяшчальны сезон і заяўку ў “Канцэрт віншаванняў”. Справаздача складалася на тры перадачы. На жаль, спадар Завадскі не пазначыў хвалю ў рапарце аб праграме, якая прагучала 19 лютага а 16.30 паводле беларускага часу.
Мікалай Волчык з вёскі Зіновічы Пружанскага раёна Берасцейскай вобласці прыслаў нам першую ў новым вяшчальным сезоне справаздачу пра чутнасць. Напрыканцы сакавіка і ў пачатку гэтага месяца наш слухач прыняў некалькі перадач, а на пяць з іх склаў рапарты. Выглядае на тое, што ў Заходняй Беларусі чутнасць выпуску а 16.30 паводле Менска някепская. Агульная ацэнка прыёму на 31 і 25 метрах не апускаецца ніжэй за “чацвёрку”.